My to mamy szczęście

Witajcie :)

Ona i On: Przepraszamy, że znowu nie pisaliśmy, bo znów zawitaliśmy nad jeziorem. Pogoda przed wyjaznem w naszej mieścinie była upalna, a gdy dojechalismy na miejsce zrobiło się zimno i pochmurno. Natychmiastowo zepsuł się nam humor, bylismy bardzo źli i smutni :(. Próbowaliśmy sie kompać ale nie dało rady, woda była lodowata i na dodatek wiał wiatr. Postanowiliśmy, że pojeździmy sobie na rowerze wodnym. Wynajelismy sobie rower 4-osobowy. Rodzice Pauliny pedałowali a my siedzieliśmy z tyłu. Wyruszaliśmy, bylismy troche przerażeni. Pływalismy sobie spokojnie do momenty gdy Sebastian zauważył, że rower z prawej strony jest przeciążony. Bylismy ciekawi jak jest głęboko. Okazało się, że jest tam około 4 metry. Sprawdziliśmy to za pomocą kawałka linki i kamienia. W tym momencie byliśmy na środku jeziora. 

Gdy nagle pękło nam jedno z dwóch pedałów. Bylismy przerażeni bo oboje nie umiemy pływać (nie wliczając w to topienia się). Paulina wpadła w panikę a ja kombinowałem jak to naprawić. Jednak dalismy radę wrócic spowrotem do brzegu, tata Pauliny sam pedałował. Przy wysiadaniu mama Pauliny powoiedziała "takiego pecha możemy mieć tylko my", oraz powstał koleny problem: Paulina nie mogła wyjść, więc ja chwyciłem Pauline na ręce i przeniosłem ją na brzeg. Po tym wszystkim będziemy mieć stracha do korzystania z rowerów wodnych,

ale zdjęcie musi być. :D